ไม่ได้กลัวแก่ … แต่หลายๆ อย่างมันบอกว่าใกล้หมดช่วงเวลาแสวงหาลั้ลลา แต่ต้องรับผิดชอบกับชีวิตอย่างจริงจังแล้ว
เมแกน เองก็เจอกับสเต็ปที่ว่านั้นเหมือนกัน … เธอเรียนจบจากมหาวิทยาลัยมาหลายปีแล้ว แต่ก็ยังแค่ช่วยงานพ่อก๊อกๆ แก๊กๆ อยู่ … คบกับแฟนมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม ความสัมพันธ์ราบลื่นรักกันแต่ก็ยังไร้ซึ่งความคิดจะลงหลักปักฐานจริงจัง เรียกได้ว่าไร้เป้าหมายกับชีวิตมันไปหมดซะทุกด้าน
พอแฟนหนุ่มดูตั้งท่าจะเป็นฝ่ายจริงจังซะเอง เพื่อนพ้องกดดันให้ทำอะไรกับหน้าที่การงานตัวเองซักที ประจวบเหมาะกับเจอเหตุการณ์ผิดหวังในตัวพ่อที่เธอสนิทด้วยมากและรักมาก ทีแรกว่าจะไปสัมนาเรื่องอาชีพเลยไม่ได้ไปแล้ว มีเหตุให้มาใช้ช่วงเวลาวิกฤติใกล้วัย 30 อยู่ที่บ้านเพื่อนต่างวัยที่เพิ่งเจอกันไม่นาน หลบลี้หนีสถานการณ์ซักอาทิตย์นึงแทน มาบ้านเค้า มากับลูกย่อมต้องเจอพ่อ จังหวะโรแมนติกก็อยู่ตรงนี้
บางครั้งมันมีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นกับชีวิตเรานะคะ ความรู้สึกที่ว่า เราไม่เหมาะกับอะไรเลยซักอย่าง… อยู่กับเพื่อนๆ ก็รู้สึกว่ายังเด็กกว่าเค้า แต่พอมาเป็นหัวหน้าแกงค์เด็กมัธยมเข้า ก็สนุกดี แต่แน่นอนว่าโตกว่าเป็น 10 ปี มันปล่อยวิธีคิดไม่คิดหน้าคิดหลังแบบเด็กๆ ออกไปไม่ได้อยู่แล้ว
เราว่าหนังเรื่องนี้มีไอเดียการตั้งคำถามทั้งเรื่องชีวิตและเรื่องความสัมพันธ์ที่น่าสนใจ … แต่น่าเสียดายที่เอามันมาเรียบเรียงเป็นบทได้ไม่ค่อยดี ทุกอย่างเลยอยู่ในระดับกลางๆ ทั้งทางโรแมนติก ทางคอมเมดี้ และจังหวะที่จริงๆ แล้วจะต้องตั้งคำถามให้ทั้งตัวละครและคนดูช่วยกันขบคิดก็ยังพาไปไม่ถึงจุดที่จริงๆ แล้วน่าจะทำได้
สิ่งที่ดีงามที่สุดของหนังเรื่องนี้ก็เลยกลายเป็นสองสาวแสดงนำ (ที่หนังตั้งใจ Pr ชูมาตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว)
Keira Knightley น่ารักมาก … สกิลการเป็นนางเอกรอมคอมใช้ได้เลยเหอะ ควรเล่นแนวนี้อีกบ่อยๆ (ฮาาา) แต่เธอก็ทำได้เท่าที่บทจะเอื้อให้ทำ
Chloë Grace Moretz หลายคนรู้สึกว่าบทนี้ไม่ต้องทำอะไรมาก ไม่เห็นต้องถึงมือ Chloe เลยก็ยังได้ แต่เราชอบนะ คืออยากเห็นน้องเค้าเล่นอะไรชิลๆ ดูธรรมดาๆ มั่ง ยังไงรัศมีดาราที่มีอยู่เต็มสตรีมก็มีเสน่ห์พอจะยืนในหนังแนวนี้ได้สวยๆ น่ารักๆ อยู่แล้ว
แต่เต่านี่ไม่ต้องมีก็ได้นะ เป็นอีกประเด็นนึงที่เกริ่นมา แต่ก็ไม่ได้เอาไปใช้ทำอะไรมากมาย
ท้ายสุดสำหรับคอรอมคอม มันก็ยังควรดูอยู่ดี ไปๆ ไปดูคีร์ร่า กับ โคลอี้ กัน
Laggies รักเราอย่าเต่าเลย (2014)
Director: Lynn Shelton
7/10
