แฟรนนี่ หายออกจากบ้านไปเก็บข้อมูลทำวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกที่โมร็อคโคอยู่หกเดือน หลังจากมีเรื่องผิดใจครั้งใหญ่กับน้องชายที่ดูรักกันมาก แม่ (นักวิชาการเก๋ๆ คูลๆ) โทรตามกลับมาเพราะน้องโดนรถชนอาการโคม่า ยังไม่แน่ว่าจะฟื้นขึ้นมาอีกหรือไม่ …. เจอตั๋วคอนเสิร์ตในสมุดบันทึกของน้องชาย ดูเหมือนจะเป็นศิลปินคนโปรดของน้องเลยลองแวะไปดู แล้วก็ได้เจอกับเจมส์ ฟอเรสเตอร์ นักร้องอินดี้ที่ท้ายสุดดูจะมาสนิทสนมถูกตาต้องใจกับแบบงงๆ อึนๆ ในระหว่างนั้นก็ช่วยกันตามอัดเสียงบรรยากาศในที่ต่างๆ ของเมือง ด้วยหวังว่าพอมาเปิดให้ฟังแล้ว มันจะช่วยกระตุ้นให้น้องชายฟื้นขึ้นมาได้
ถ้า Begin Again คือเพลงป๊อปติดหูที่ผู้คนส่วนมากพร้อมจะรัก Song One ก็เป็นเพลงอินดี้ ที่เฉพาะเจาะจงกลุ่มคนมากกว่า เป็นเพลงเอื่อยและช้าไม่หวือหวา ดูโตเป็นผู้ใหญ่มากกว่า ตัวหนังเองก็จงใจพูดถึงช่วงเวลาเล็กๆ จุดเล็กๆ ในแบบที่สุ่มเสี่ยงจะโดนรู้สึกว่าเล็กจนไร้ความหมาย แต่เราชอบนะ
ความสัมพันธ์ระหว่างพระเอก-นางเอก แม่-ลูก พี่-น้อง ในเรื่อง เราว่ามันดี เป็นสิ่งที่รู้สึกดีด้วยมากที่สุด รองลงมาคือเพลง และบรรยากาศมึนๆ ในหลายๆ ช่วงของหนัง
ว่าด้วยคู่พระนาง… ระดับนางเอกที่เกิดมาจากหนังรอมคอม + รางวัลออสการ์ในมือ แค่นี้ไม่ครนาความสามารถของ Anne Hathaway สบายมาก : ) แอนน์มีเครดิตเป็นโปรดิวเซอร์เรื่องนี้ด้วย เราชอบความพยายามของเธอนะ หลายจังหวะของหน้าที่การงาน เธอดูดิ้นรนจะหลุดพ้นจากภาพจำนางเอกงุ้งงิ้งขายหน้าตาจาก The Princess Diaries พอมาทำหนังรักเองแล้วเธอเลือกเรื่องแบบนี้เราว่าโอเค ส่วน Johnny Flynn นักแสดงผู้มีแบ็คกราวด์เป็นนักดนตรีและกวี ก็ถือว่าสอบผ่าน
หลายคนถามว่า ‘ดีเหมือน Begin Again มั้ย’ คำตอบคือ ‘ไม่เหมือนค่ะ’ เป็นคนละแบบคนละแนว ทีนี้ก็อยู่ที่ว่าจะชอบ ‘เพลง’ ในแนวนี้มั้ยเท่านั้นแหละ
ลองฟัง Ost. ที่เค้าปล่อยออกมาน่าจะพอเทียบความรู้สึกได้นะ
Song One เพลงหนึ่งคิดถึงเธอ (2014)
Director: Kate Barker-Froyland
